Nie daje mi spokoju wypowiedź pani Barbary Imiołczyk, prezes Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej (na początku lat 90. wiceprezydent Będzina), która podczas uroczystej sesji rady miejskiej na 20 lecie samorządu terytorialnego mówiła o potrzebie budowy kapitału społecznego. Stwierdziła, że jest to warunek wręcz konieczny dla szybkiego rozwoju w przyszłości.

Kapitał społeczny, co to właściwie znaczy? Jakie są różnice pomiędzy kapitałem ludzkim a kapitałem społecznym? Czy mierzony jest tylko aktywnością obywatelską i współdziałaniem? W jaki sposób wypełnia przestrzeń społeczną? Jaki ma związek z sieciami powiązań i zależności, a jaki ze zbiorem norm i wartości takimi jak uczciwość, zasada odwzajemniania, zaufanie?

Ludzie umieją nawiązywać ze sobą różnorodne relacje i budować na tej bazie współdziałanie. Oczywiste jest, że społeczeństwo, które umie się zorganizować, może osiągnąć więcej. We współpracy mieszkańcy starożytnego Egiptu byli w stanie wybudować piramidy. Także współcześni ludzie zdolni do działań zespołowych są bardziej kreatywni, wydajniej pracują, razem mogą osiągnąć więcej. I w tym miejscu pierwsza myśl o niezwykłej współpracy ludzi podczas katastrofalnej powodzi, która dotknęła nasz kraj...

Według socjologów: "Kapitał społeczny swoje źródło ma w interakcjach, dzięki którym powiązania i sieci są oparte na zdrowych fundamentach współdziałania. Jest spoiwem zarówno przedsiębiorstwa w nowej ekonomii jak i społeczeństwa obywatelskiego. Często łączony ze zorientowaniem zbioru zdolności i umiejętności, które umożliwiają współpracę między ludźmi w ramach grup i organizacji na osiągnięcie wspólnego dobra i zrealizowania wspólnych celów. W procesie tym osobista kompetencja do tworzenia grupy i bycia częścią grupy oraz działania wewnątrz niej stanowi znaczną część kapitału społecznego. Zdolność przedsiębiorców do wykorzystywania szans rozwoju tkwi w kapitale społecznym."

I dalej, dalej czytam różne w tym temacie publikacje...

Hmm. A skąd ja to znam:)