Dzisiaj najpierw tą drogą szczególne życzenia. Najlepsze. Urodzinowe. Bez zbędnych słów. Dla Ciebie....

I temat, który często do mnie wraca. Edukacja. Należę do tych nauczycieli, którzy bawili się w „szkołę” już we wczesnym dzieciństwie. A potem w pracy zawodowej towarzyszyło mi zawsze własne motto: Dobrze ucz dzieci i prowadź je własnym przykładem.

Wielu jest nauczycieli, którzy zaczynali od wizji wprowadzania wielkich zmian a z czasem wpadli w pułapkę wyuczonej bezradności. Śmiem twierdzić, że najlepszym sposobem w procesie edukacji i wychowania jest pokazywanie dzieciom ich możliwości, samemu dając tego przykład.
Młodzi ludzie mają ogromne potrzeby dostrzegania wymiernych skutków odpowiedzi na ich pytania. Potrzebują wzorców życia w zgodzie z własnymi wartościami.

Wracam myślami do swojej młodości. Szukam, czego tam kiedyś brakowało. Dostrzegam jak bardzo cenne i wartościowe jest zdobycie, już na wczesnym etapie, przekonania, że konsekwentnie podejmowane drobne decyzje i drobne działania mają bardzo dalekosiężne skutki.

Dziś edukację pojmuję znacznie szerzej. Na wielu płaszczyznach. Bez ograniczeń wieku. Myślenie o nauce nie musi wiązać się tylko ze szkołą i kończyć równo z otrzymaniem dyplomu. Tak wiele jest możliwości nauki.
A najlepsza z nich to działanie. I wiele jest sposobów pozwalających wnosić wkład w życie innych. Niekoniecznie trzeba być nauczycielem, rodzicem.

Rozwój człowieka związany jest z reakcjami na własne potrzeby psychologiczne. Również i z moralnym nakazem robienia czegoś więcej, niż się od nas oczekuje. A nic nie popycha do przodu tak, jak wkład w życie innych. Raz poruszone wdzięcznością drugiego człowieka, nasze życie zmienia się na zawsze.

Przyszłość jest w rękach młodych. Pewnego dnia ich wartości staną się wartościami społeczeństwa. Nie potrzeba więcej, aby zdać sobie sprawę z ogromu znaczenia naszego obecnego wpływu, przykładu...

"Słowa pouczają, przykłady pociągają".